Uzależnienie powoduje występowanie szeregu negatywnych skutków, nie tylko dla samego alkoholika, ale również jego bliskich. W rodzinach, w których istnieje problem z alkoholem, często dochodzi do współuzależnienia. To niebezpieczne zjawisko, które niesie za sobą negatywne konsekwencje. Tak samo, jak alkoholizm, tak i współzależność od osoby uzależnionej należy odpowiednio leczyć.
Spis treści
Alkoholizm – jakie są pierwsze objawy?
Alkoholizm jest poważną i postępującą chorobą. Nadmierne spożywanie napojów wysokoprocentowych wywołuje negatywne skutki fizyczne i psychiczne. Pierwszym objawem świadczącym o uzależnieniu jest poczucie przymusu konsumpcji alkoholu. To silne i niepohamowane uczucie, które dominuje u osoby uzależnionej, powodując kolejne sięgnięcie po napoje wysokoprocentowe. Takie zjawisko jest określane głodem alkoholowym. Alkoholik szuka okazji do wypicia, często ukrywa alkohol w nieoczywistych miejscach, aby móc zataić swoją niepohamowaną potrzebę konsumpcji.
Początkowo ukrywa swój nałóg, a kiedy bliscy dostrzegą problem, stanowczo temu zaprzecza i stara się to bagatelizować. Dodatkowo stale się usprawiedliwia, szuka okazji i wymówek. Mechanizm uzależnienia postępuje, a alkoholik coraz bardziej zatraca się w swoim nałogu. Nie mając dostępu do używki, staje się nerwowy, poirytowany i impulsywny. Dodatkowo pojawiają się nudności, wymioty, drżenie rąk i nadmierna potliwość. Z czasem stan fizyczny i psychiczny alkoholika znacząco się pogarsza.
Czym jest syndrom współuzależnienia i jak się objawia?
W rodzinach, w których występuje problem alkoholowy, częstym zjawiskiem jest współuzależnienie. Dotyczy ono głównie bliskich osób uzależnionego. Najczęściej jest to współmałżonek lub partner. Osoby uwikłane w syndrom współuzależnienia starają się ukryć występujący problem. Dodatkowo nie chcą podejmować działań w obawie, że te jedynie pogorszą sytuację. Tracą zaufanie do kogokolwiek, nie tylko do osoby uzależnionej. Zamykają się w sobie i starają stłumić swoje emocje.
Zasady, którymi kieruje się osoba współuzależniona, wywołują u niej charakterystyczne objawy:
- całkowite podporządkowanie swojego stylu życia do alkoholika;
- izolacja rodziny od otoczenia;
- stałe kontrolowanie osoby uzależnionej;
- ciągłe obwinianie się za zaistniałą sytuację;
- podatność na manipulację alkoholika;
- niska samoocena;
- ukrywanie i zaprzeczanie występowania problemów z alkoholem u osoby uzależnionej;
- tłumaczenie postępowań alkoholika;
- utrzymanie rodziny w komplecie za wszelką cenę;
- poddanie się i pogodzenie się z występującą sytuacją rodzinną.
Trudy życia z alkoholikiem, jak pomóc osobie uzależnionej?
Osoba współuzależniona zmaga się z szeregiem problemów. To nie tylko próba zatajenia istniejącego nałogu przed otoczeniem, ale także ciągła kontrola alkoholika. To również rezygnacja z własnych zainteresowań i koncentracja całej swojej uwagi na uzależnionym. Doszukiwanie się przyczyn, które miały wpływ na uzależnienie, nieudane próby interwencji czy kontroli sprawiają, że osoba współuzależniona żyje w ciągłym stresie. Przejmuje na siebie odpowiedzialność za obowiązki, które spoczywały na alkoholiku. Dba, aby nikt nie zorientował się, że w jej bliskim otoczeniu pojawił się problem uzależnienia. Kłamie i zaprzecza, że współmałżonek/partner nadużywa alkoholu. Szuka usprawiedliwień dla jego zachowania.
Wszystkie te sytuacje prowadzą do wystąpienia szeregu negatywnych skutków. Konieczna jest pomoc i uświadomienie osobie współuzależnionej, że również ma problem i musi zdecydować się na podjęcie terapii.
Do kogo zwrócić się w ciężkich chwilach?
Osoby współuzależnione często zaprzeczają, że mają problem. Nie dostrzegają, w jakiej sytuacji się znalazły i wypierają myśli o alkoholizmie w rodzinie. Tutaj konieczne będą spokojne i długie merytoryczne rozmowy, które pomogą uświadomić i zrozumieć skalę występującego problemu. Dodatkowo warto zaproponować konkretne rozwiązania. Prywatny ośrodek, gdzie prowadzone jest leczenie alkoholizmu, będzie doskonałym miejscem na przezwyciężenie swojego współuzależnienia i wyrwanie się z trudnej sytuacji. Dobrze jest skontaktować się z terapeutą ds. uzależnień. Pomoże on zrozumieć mechanizm występującego problemu, a także wskaże sposoby na wprowadzenie zmian w codziennym życiu, które pozwolą na powrót do prawidłowego funkcjonowania.
Tak jak każdy nałóg, tak i współuzależnienie można pokonać. Cały proces będzie wymagał motywacji i zaangażowania. Na terapię najlepiej udać się wspólnie wraz z osobą uzależnioną, wtedy szanse pokonania nałogu i powrotu do normalności znacząco wzrastają.